Γερακάρης, Λιβέριος ή Λιμπεράκης

(1645; – 1697). Μπέης της Μάνης. Νεαρός ακόμα, ύστερα από αιματηρές οικογενειακές έριδες, στράφηκε προς την πειρατεία και έγινε γρήγορα ο φόβος και ο τρόμος των πλοίων και των παραλίων της Μεσογείου, έως ότου πιάστηκε από τους Τούρκους και ρίχτηκε στις φυλακές του ναύσταθμου της Κωνσταντινούπολης, όπου έμεινε έγκλειστος για 17 χρόνια. Στην περίοδο του Ενετοτουρκικού πολέμου με επίκεντρο την Κρήτη, οι Τούρκοι τον απελευθέρωσαν με σκοπό να τον χρησιμοποιήσουν ως αντίβαρο στην αυξανόμενη επιρροή των Βενετών στη Μάνη. Μετά την αποτυχία της αποστολής του, ο Γ. κατέφυγε ξανά στην πειρατεία, ώσπου πιάστηκε πάλι από τους Τούρκους και φυλακίστηκε. Το 1689 οι Τούρκοι χρησιμοποίησαν πάλι τον Γ. εναντίον των Βενετών του Μοροζίνι, δίνοντάς του τον τίτλο του μπέη της Μάνης και εφοδιάζοντάς τον με πολλά χρήματα. Ο Γ., επικεφαλής 5.000 στρατιωτών, κατευθύνθηκε προς την κυρίως Ελλάδα, έκαψε την Κόρινθο και πολιόρκησε το Ναύπλιο. Όμως, ο τυχοδιωκτικός του χαρακτήρας τον έφερε γρήγορα σε σύγκρουση με τους Τούρκους, τους οποίους εγκατέλειψε για να προσχωρήσει στους Βενετούς, οι οποίοι τον ονόμασαν ιππότη του Αγίου Μάρκου και τον διόρισαν τοπάρχη της Ρούμελης. Μετά την τυχοδιωκτική του επιχείρηση, όμως, που κατέληξε στη λεηλασία της βενετοκρατούμενης Άρτας, ο Γ. έχασε την εμπιστοσύνη των Βενετών, στερήθηκε όλα τα αξιώματά του και, σύμφωνα με μία άποψη, πέθανε στις φυλακές της Μπρέσια.